الموسیقیات و نقدها (کتاب)مؤلف کتاب شیخ محمد علی سنقری حائری قدس سره می‌باشد. ۱ - درباره کتاباین رساله تا کنون چاپ نشده و تنها نسخۀ خطی آن ضمن مجموعه‌ای در کتابخانۀ مرحوم حجة الاسلام و المسلمین سید محمد رضا طبسی قدس سره نگه داری می‌شود. این مجموعه شامل سه رساله از آثار مرحوم سنقری است: ۱- منظومۀ مناهج الفلاح در امامت. ۲- الموسیقیات و نقدها. ۳- رسالۀ خمریه. مؤلف در این رساله ابتدا شبهه‌ای را به این صورت مطرح می‌کند: شنیدم، بعضی از برادران را که بر ایشان مشتبه شده است... که اشتغال به غنا و موسیقی مانند رادیو و فنوغراف و... انسان را از غیبت و تهمت و عیب جویی مردم نگاه می‌دارد. علاوه بر اینکه موجب تشحیذ ذهن می‌شود؛ بخصوص زمانی که در آن قرآن تلاوت می‌شود و مناجات و ذکر احادیث و مواعظ یا مصیبت حضرت سید الشهدا علیه‌السّلام باشد، عبادت هم محسوب می‌شود. مؤلف در پاسخ این شبهه، منشا آن را دو چیز می‌داند: ۱- ضعف در معارف و سستی اعتقاد که سبب می‌شود شیطان این گونه اباطیل را در نظر این جماعت زینت دهد. ۲- مشتبه شدن علاقه مندی به دین و دیانت، به لا قیدی و حریت. و برای هر یک از دو منشا، روایات و آیات و حکایاتی نقل کرده است. نظر مؤلف این است که در حرمت غنا و خوانندگی فرقی نیست چه با آلات لهو باشد یا نباشد بلکه در آلات معده مبغوضیتش بیشتر و عقابش زیادتر است. مرحوم سنقری «ترجیع» در حدیث «رجع بالقرآن صوتک» [۱]
الکافی، ج۲، ص۶۱۶، باب ترتیل القرآن بالصوت الحسن، ح۱۳.
را به «صوت حزین خشوع آور یادآورندۀ عظمت خدا و وعده و وعید او» تفسیر کرده و چند حدیث در تایید نظر خود آورده است. به دنبال آن، به بیان آیاتی پرداخته که در روایات به حرمت غنا تفسیر شده است. سپس به توضیح و تفسیر چند آیه و روایت در حرمت قمار پرداخته و در خاتمه چند آیه و روایت و چند بیت شعر فارسی و عربی دربارۀ تحذیر از معاشرت با رفیقان ناباب و جاهل آورده است.۲ - پانویس
۳ - منبعنرم افزار جامع فقه اهل بیت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. |